روابط عمومی وزارت نفت از قول محمد مهدی رحمتی معاون برنامه‌ریزی وزارت نفت درباره محاسبه قیمت خوراک پتروشیمی در صورت افزایش قیمت نفت، اعلام کرد: با قیمت نفت حدود ٦٠ دلار خوراک ١٣ سنت به دست می آید و با قیمت کنونی نفت نرخ خوراک ٨,٥ تا ٩ سنت خواهد بود.
وی اضافه کرد: هم اکنون روزانه حدود ٤٣ میلیون مترمکعب گاز در اختیار پتروشیمی‌ها با خوراک گاز یا با خوراک مایع قرار می‌گیرد یعنی سالانه ١٥ میلیارد مترمکعب. از این میزان ٥ میلیارد متر مکعب گاز در سال به عنوان خوراک برای پتروشیمی های گازی و بقیه به عنوان سوخت در همه پتروشیمی‌ها مصرف می‌شود. این درحالی است که در دیگر پتروشیمی های دنیا قیمت سوخت و خوراک یکی است و در ایران قیمت سوخت همانگونه که گفتم یارانه‌ای است. ضمن این که قیمت خوراک نیز نسبت به دیگر نقاط جهان پایین‌تر است.
این معاون وزیر نفت با تاکید بر اینکه قیمت خوراک پتروشیمی تا پایان سال با قیمت 13 سنت و بر اساس نرخ ارز 26 هزارو 500 ریالی محاسبه خواهد شد، گفت: قیمت ١٣ سنت با ارز ٢٦٥٠٠ ریال به دست آمده بود که ٣٤٤٥ ریال می شد، این قیمت ارز مربوط به ٢ تا سه سال پیش است و پتروشیمی‌ها هم اکنون هزینه خوراک را به صورت ریالی فوق الذکر پرداخت می‌کنند، اگر قرار باشد با دلار ٣٦٠٠٠ ریال محاسبه شود عدد ٤٦٨٠ ریال به دست می آید.
رحمتی افزود: باید به این موضوع توجه کرد که حاشیه سود فروشندگان محصولات پتروشیمی مثل هر فروشنده دیگر مواد نفتی با کاهش قیمت نفت کاهش پیدا می‌کند. به عنوان مثال در قیمت نفت ١٠٠ دلار اگر مارجین پتروشیمی ها شش درصد خوراک باشد و پنج درصد تخفیف خوراک داشته باشند در مصرف خوراک معادل هر بشکه نفت عدد پنج دلار تخفیف گرفته و به حاشیه سود اضافه کرده اند و در نفت ٢٥ دلاری، یک دلار و ٢٥ سنت.
وی ادامه داد: این در حالی است که استهلاک، هزینه، دستمزد کارگر و امثال آن کم نمی‌شود، اما مارجین سود کم می شود. در این فرمول، قیمت خوراک متناسب با قیمت فروششان شده است و به صورت منطقی اگر قیمت نفت افزایش یا کاهش پیدا کند قیمت خوراک نیز تغییر می کند. البته در آینده خیلی نزدیک یعنی یک تا دو سال آینده نفت بالای ٧٠ دلار پیش بینی نشده است.
وی همچنین درباره تاثیر قیمت گاز در هاب‌های اروپا و آمریکا بر فرمول خوراک پتروشیمی‌ها در ایران و دلیل تفاوت قیمت این هاب‌ها توضیحاتی ارائه کرده و گفت: در هاب‌های آمریکا، همانطور که بانک مرکزی آنها مثل رگولاتور بر نرخ بهره اعمال نظرکرده، رگولاتور انرژی یا گاز آمریکا با ابزارهای مختلفی مانند اجازه صادرات روی هاب این کشور حکومت می‌کند تا قیمت آن از یک محدوده ای تجاوز نکند؛ قیمت گاز در هنری هاب از سال ٢٠٠٨ و پس از رکود بزرگ در آمریکا و غرب دیگر به نفت وابسته نبود.
وی تصریح کرد: در واقع درنفت یکصد دلاری قیمت گاز در هنری هاب تقریبا همان قیمتی بود که در نفت ٣٥ دلاری است، البته با چند سنت اختلاف و قیمت گاز در اروپا به قیمت نفت وابسته است.
