وی با اشاره به اینکه پژو بحث غرامت را حل کردهایم،گفت: مذاکرات ما با
پژو به نفع کشور است و اگر اغراق نباشد این قرارداد در صورت امضا به شدت به
نفع ایران است.
وی در پاسخ به این پرسش که اولین محصول جدید پژو از دل این قرارداد چه زمانی وارد بازار خواهد شد؟ افزود: از موقعی که قرار داد امضا شده و شرایط برجام هم مهیا شود، تقریباً بین 15 تا 18 ماه دیگر محصولات حاصل از این قراردا روانه بازار خودرو خواهد شد.قرار شده 500 میلیون یورو برای ایجاد این شرکت سرمایهگذاری شود تا در این دور از همکاریها پنج خودرو پژو 301، 208، 2008، 508 و 5008 در ایران به تولید برسد.
مدیرعامل گروه صنعتی ایران خودرو گفت: ما بر اساس این دور از همکاریها 30 درصد محصولاتی را که با شراکت پژو به تولید میرسانیم از طریق شبکه پژو به کل دنیا صادر خواهیم کرد. تفاهم دیگری هم که با پژو داشتهایم این بوده که در سه مقوله کیفیت، خدمات پس از فروش و مراکز تحقیق و توسعه تیمی از پژو در ایران مستقر شوند و در این مورد به کارکنان ما آموزش لازم را بدهند. در حقیقت در دور جدید همکاری ما با پژو انتقال تکنولوژی به معنی واقعی صورت میگیرد.
یکه زارع با بیان اینکه رنو به عنوان شریک سوم تجاری با این شرکت به همکاریهای خود ادامه خواهد داد، گفت: استراتژی رنو این است که هم با سایپا کار کند و هم با ایرانخودرو. اما شرط ما برای ادامه همکاری تولید محصول مستقل است نه محصول مشترک در قالب شرکت مشترک.
وی افزود: البته در این باره ممکن است سیاستهای وزارتخانه با ما فرق داشته باشد اما چارچوب ما همان سیاستهای وزارتخانه است. ولی ما در رنو، سه چهار نوع محصول انتخاب کردهایم که آنها هم مانند پژو، باید بیایند اینجا با ما جوینتونچر شوند و به سمتی برویم که محصول با تیراژ بالا تولید شود. ولی شکل همکاری با رنو کمی با نوع همکاری ما با پژو فرق خواهد داشت.
یکهزارع گفت: رنو باید تکلیف فروش مستقیم خودرو به صورت سیبییو از طریق نمایندگی فروشش را روشن کند. نمیشود که استخوانهایش را به ما و سایپا بدهند و گوشتش را یکی دیگر ببرد. این را هم اضافه کنم که شاید من تنها کسی در صنعت خودروسازی ایران باشم که توانستهام به طور مستقیم با آقای کارلوس گون رئیس گروه رنو نیسان صحبت کنم. بنابراین طرف مذاکره ما با رنو شخص اول این گروه خودروسازی است و در خصوص ادامه همکاریها و نوع آن با ایشان هماهنگیهای لازم را به عمل میآوریم.
این مقام مسئول با اشاره به حضور چینیها در بازار ایران گفت: چینیها وقتی دیدند خودروهای ایرانی به لحاظ موتوری و پلت فرم کیفیت مناسبی دارند اما تنوع و آپشنهای خودرو کم است روی این قضیه کار کرده و محصولاتی را روانه بازار کردند که اگر مشتری میخواست نوع مشابه ایرانی یا اروپایی آن را خریداری کند مجبور بود قیمت بسیار بالاتری را بپردازد. از طرفی با توجه به تحریم کشور فرصت مناسبی برای برندهای چینی به وجود آمد تا به راحتی وارد بازار ایران شوند و خلاء عرضه خودرو در کشور را پر کنند.
یکهزارع افزود: ما باید این واقعیت را بپذیریم که مردم گیربکس اتوماتیک
را دوست دارند و ما به سختی میتوانیم چنین خودروهایی را به صورت انبوه
تولید کنیم. در مرکز تحقیقات ما حدود 8 سال تقریباً هیچ نوع نوآوری در
خودروها به وجود نیاوردند و حتی فکری هم برای چراغهای خودرو نشده بود اما
از سال 92 این مرکز فعال شد و هماکنون دو آلمانی مشغول کارند و ظرف چند
روز آینده هم چهار کرهای اضافه خواهد شد تا بتوانیم خودرو را با آپشنهای
جدید روانه بازار کنیم و در این باره از چینیها عقب نمانیم.
وی گفت: به خاطر سیاستهای کلان داخلی من خودروساز به تنهایی نمیتوانم
تصمیم بگیرم جهانی بشوم یا نشوم و باید سیاستهای کلان این بستر را آماده
کند. وقتی من تولیدکننده باید دلار را به قیمت آزاد بخرم و مواد اولیه را
هر روز با یک قیمت بخرم چرا نباید اجازه داشته باشم قیمت محصولی را که به
تولید میرسانم تعیین کنم. به نظر من آزادسازی و رقابتی کردن اقتصاد ایران
دو بال توسعه اقتصادی هستند که اگر سیاستگذار به آن توجه کند میتوانیم
محصولی را به تولید برسانیم که در حد و اندازههای بازارهای جهانی باشد.