ناشر سهام شرکت تولید تجهیزات سنگین هپکو با انتشار اطلاعیه شفاف سازی به بازار سهام از انتقال قطی و نهایی بلوک سهام کنترلی این شرکت به تعداد یک میلیارد و ۴۱۸ میلیون و ۸۸۰ هزار و ۵۴۸ سهم معادل ۶۰٫۷۲ درصد کل سهام به شرکت هیدرواطلس (سهامی خاص) خبر داده است.
بر اساس این گزارش شرکت هیدرو اطلس با سابقه‌ای ۳۵ ساله در زمینه تولید انواع ماشین آلات راهسازی تحت لیسانس کمپانی اطلس آلمان به مدیریت اسدالله احمدپور فعالیت می‌کند. ریاست ترکیب ۳ نفره هیات مدیره این شرکت نیز بر عهده فرزند مدیر عامل این شرکت، کیارش احمد پور است.
سازمان خصوصی سازی پس از کش و قوس فراوان با علی اصغر عطاریان سرمایه‌دار معروف اصفهانی بر سر عدم تسویه اقساط و اعلام ناتوانی وی از ادامه مدیریت شرکت طی چند نوبت اقدام به آگهی عرضه مجدد سهام کنترلی این شرکت اصل چهل و چهاری کرد که آخرین بار با وجود تمایل خریدار سوییسی اما مشکلات باقیمانده بر سر انتقال پول به کشور مانع از انجام این معامله شد.
در نهایت سازمان خصوصی‌سازی مطابق با آگهی عرضه خود بلوک کنترلی ۶۰٫۷۲ درصدی سهام شرکت تولید تجهیزات سنگین هپکو را در تاریخ ۲۴ بهمن ماه ۱۳۹۵ به روش مزایده روانه میز فروش خود کرد و بالاخره توانست شرکت هیدرواطلس (سهامی خاص) را مجاب به خریداری هپکو پس از چندین نوبت شکست در واگذاری این دارایی نماید.
شرکت هپکو با سرمایه ۲۳۳ میلیارد و ۶۶۵ میلیون و ۳۰۰ هزار تومانی با زیان انباشته بیش از ۳۶۶ میلیارد تومانی مواجه است که این زیان معادل ۱۵۷ درصد سرمایه ثبتی این شرکت مشمول ماده ۱۴۱ قانون تجارت است.
بر این اساس سازمان خصوصی سازی به روش مزایده، تعداد یک میلیارد و ۴۱۸ میلیون و ۸۸۰ هزار و ۵۴۸ سهم معادل ۶۰٫۷۲ درصد کل سهام شرکت تولید تجهیزات سنگین هپکو را به وکالت از شرکت واگن سازی کوثر به قیمت هر سهم ۱۵۲۲ ریال و در مجموع به ارزش دو هزار و ۱۵۹ میلیارد و ۵۳۶ میلیون و ۱۹۴ هزار و ۵۶ تومان در ۲۵ بهمن ماه عرضه کرد که شرکت هیدرو اطلس (سهامی خاص) پس از احراز شرایط و قطعیت این معامله در تاریخ ۴ خرداد ماه ۱۳۹۶ به عنوان خریدار قطعی و نهایی این دارایی معرفی شده است.
سازمان خصوصی سازی برای حل قائله شکست واگذاری شرکت هپکو دراین مزایده امتیازهایی برای خریدار این دارایی از جمله تنفس دو ساله در شروع پرداخت اقساط بدون احتساب سود فروش اقساطی ، موافقت با استمهال دو ساله با اعمال سود فروش اقساطی و برخورداری از مزایای کاهش در سود فروش اقساطی به میزان سه درصد را تعیین کرده است.
خریدار سهام کنترلی شرکت هپکو نیز متعهد به پرداخت به موقع حقوق بهمن و اسفند ماه سال ۱۳۹۵ کارکنان و مطالبات معوق کارکنان این شرکت حداکثر تا سال ۱۳۹۶ بطور کامل است. در عین حال خریدار باید متعهد به حفظ سطح اشتغال در طول مدت قرارداد باشد .
پیش ازاین برای نخستین بار بلوک کنترلی سهام هپکو در ۲۲ آذر ماه ۸۵ از سوی سازمان خصوصی‌سازی به قیمت ۳۸ میلیارد تومان عرضه شد و علی اصغرعطاریان پس از رقابتی سخت با دو رقیب از طریق کارگزاری مفید توانست با واریز ۱۵ میلیارد تومان از ثمن این معامله برنده این معامله شود و متعهد شد تا ۲۳ میلیارد تومان باقیمانده را طی ۳۵ روز پرداخت کند. اما پس از گذشته مهلت یادشده، بورس معامله را به دلیل واریز نشدن باقیمانده پول در مهلت قانونی، باطل اعلام کرد.
به دنبال این ابطال، موسسه حقوقی «دادار» به عنوان وکیل شرکت واگن‌سازی کوثر از مجموعه شرکتهای عطاریان، با انتشار اطلاعیه‌ای اقامه دعوی کرد. در همان زمان، شرایطی پیش آمد که برای پرداخت بقیه حصه نقدی ثمن، درخواست مهلت شد. مقامات ذی‌ربط نیز با ارائه مهلت تا تاریخ ۸۵٫۱۰٫۲۷ موافقت می‌نمایند و خریدار تا تاریخ مزبور، مبلغ ۲۰۲ میلیارد و ۷۹۰ میلیون و ۸۰۰ هزار ریال را تکمیل و پرداخت می‌کند.
اما دعوی یادشده در مرحله طرح باقی ماند زیرا در بهمن ماه ۸۵ بار دیگر هپکو عرضه شد و این بار بدون هیچ رقابتی به واگن‌سازی کوثر رسید.
علی‌اصغر عطاریان به عنوان یک کارآفرین اصفهانی، سابقه مدیریت و یا مالکیت شرکتهای واگن‌سازی کوثر، صندوق‌نسوز کاوه، تولیدی مبارز و تامین ماسه ریخته‌گری را نیز بر عهده داشته و قبل از این گفته بود:« در زمان خرید هپکو، چشم‌اندازی که به ما ارائه شد، این بود که هپکو در سال اول ۱۲ میلیارد تومان، در سال دوم ۱۶ میلیارد تومان، در سال سوم ۲۳ میلیارد تومان، در سال چهارم ۳۲ میلیارد تومان و در سال پنجم ۴۵ میلیارد تومان سود خواهد داد. به عبارت دیگر قرار بود این مجموعه ظرف پنج سال ۱۷۵ میلیارد تومان سود بدهد، اما در عمل این گونه نشد.»
پیش از این عطاریان با انتقاد از سازمان خصوصی‌سازی گفته بود:« متاسفانه ما سود بانکی و جریمه دیرکرد را نیز پرداختیم، اما چرا با به حراج گذاشتن شرکت، آبروی ما را نزد شریک خارجی می‌برند. سازمان خصوصی‌سازی در زمان فروش این شرکت به ما یک سری صورت‌های مالی ارائه کرد که صحت چندانی نداشت. به عنوان مثال موجودی انبارها ۳۰ میلیارد تومان برآورد شده بود، در حالی که حتی دو میلیارد تومان هم نبود، زیرا انبارها حاوی اجناسی بودند که بین ۱۰ تا ۱۵ سال پیش خریداری شده بودند و دیگر قابل استفاده نبودند.»
به گزارش فارس، شرکت هپکو در سال ۱۳۵۱، با سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در شهر صنعتی اراک در زمینی به وسعت ۹۰ هکتار با هدف مونتاژ ماشین‌آلات راهسازی تاسیس و از سال ۱۳۵۴ با همکاری شرکتهای اینترناش، پوکلین، ساکایی، دایناپاک و لوکومو از کشورهای آمریکا، فرانسه، ژاپن، سوئد و فنلاند رسما شروع به فعالیت کرد.
به دنبال پیروزی انقلاب اسلامی، توجه به ساخت ماشین‌آلات راهسازی در دستور کار قرار گرفت و با همکاری شرکت لیبهر آلمان، طرح توسعه هپکو با مجموعه‌ای از مدرن‌ترین ماشین‌آلات با ظرفیت تقریبی۳۰۰۰ دستگاه در سال ۱۳۶۳ آغاز و در سال ۱۳۷۱ به بهره‌برداری رسید.
همزمان با اجرای طرح توسعه، شرکت هپکو تولید لودرهای ولوو، بیل و بولدوزر لیبهر را از طریق انتقال دانش فنی در برنامه ساخت، تولید و فروش خود قرار داد و این شرکت اخراج شده از بورس به بازار پایه فرابورس، در حال حاضر بزرگ‌ترین تولیدکننده ماشین‌آلات سنگین راهسازی در کشور محسوب می‌شود.
