سهام "واتی" این روزها دستخوش نوسانات مثبت و منفی زیادی است و این در شرایطی مشاهده می شود که پیش از این، سهم مدت زمان زیادی در محدوده ای خاص ساکن بود و تغییر چندانی نداشت.
تا جاییکه با تغییر مدیر عامل اقدامات جدیدی انجام شد تا برنامه های اثر گذاری در این مجموعه بورسی به اجرا درآید مدیر عامل شرکت از فروش دارایی های غیر مولد و کم بازده خبر داد که خبر این واگذاری ها موجب گردید سهم با افزایش تقاضای خریداران و رشد قیمت همراه شود.
یکی دو ماه هم وضعیت به همین منوال گذشت تا قیمت سهم از حدود 160 تومان در ابتدای دی ماه، تا 240 تومان در روزهای پایانی سال 94 افزایش یابد که در این روند نیز افراد حقیقی و حقوقی زیادی با همراهی برخی بزرگان بورس وارد سهم شدند.
تا جاییکه بورس هم در نتیجه این روند قیمتی و افزایش اقبال خریداران از آنها شفاف سازی خواست که طی پاسخ مدیر عامل همان برنامه ها پیرامون واگذاری دارایی ها مجدد اعلام شد؛ ضمن اینکه طی یک شفاف سازی، "واتی" از انتقال مالکیت زمین فراسا از بانک صنعت و معدن به این شرکت خبر داد.
اما به نظر می رسد در حال حاضر در این سهم شاهد دعوای سهامدار عمده و زیر مجموعه هایش هستیم؛ بطوریکه قصه این دعوا از جایی نمود عینی پیدا کرد که در قیمت حدود 425 تومان سهم در ادامه روند صعودی اش به صف خرید رسید، اما سهامدار عمده با عرضه سنگین و پر حجم و ترساندن سهامدار و سرمایه گذار خرد و حقیقی روند قیمت سهم را به سمت نزول سوق داد؛ با این بهانه که سهامدار عمده قصد دارد جلوی هیجانات کاذب را بگیرد، حال آنکه رفتار سهامدار عمده و البته کارگزاری صنعت و معدن به عنوان کارگزار عرضه کننده به جای کنترل هیجانات، در اصطلاح تنها رنج منفی کشیدن در قیمت سهم بود.
نکته جالب آنجا بود که سهامدار عمده فردای آن روز دوباره اقدام به خرید همان تعداد سهم از فروش کرد. اما مگر فروش حدود 20 میلیون سهم به قیمت حدود 425 تومان و دوباره خرید آن 10 درصد پایین تر یعنی به قیمت حدود 383 تومان تا چه اندازه تفاوت دارد که این سهامدار عمده حاضر است به خاطرش ارزش بازاری شرکت تحت تملک خود را از بین ببرد؟
البته بماند که با حمایت هایی که صورت گرفت قیمت سهم حمایت 350 تومان خود را از دست نداد و از نزول بیشتر نجات پیدا کرد، اما طی هفته جاری شاهد بودیم که دوباره همین رفتار مخرب تکرار شد و در حالی که شنبه سهم به سمت مدار مثبت حرکت کرده بود، سهامدار عمده با عرضه آبشاری خود سهم را منفی و صف فروش کرد.
با این تفاسیر بایستی از مجموعه بانک صنعت و معدن و زیر مجموعه هایش این سوال را داشته باشیم که چرا وقتی بازار در قیمت های بهتر حاضر به خرید سهم از آنها است، پس چرا به عرضه بی رویه و صف فروش کردن سهم مبادرت می ورزید تا فردای همان روز مجدد همان تعداد سهام فروخته شده خود را دوباره سر جایش بگذارید؟
واقعاً چنانچه به سهام خود اعتقادی ندارید، پس با آگهی سهام اقدام به فروش کنید و اگر معتقد به ارزنده بودن "واتی" هستید پس چرا با شروع روند مثبت عرضه هایتان آغاز می شود؟ آن هم وقتی که طی مصاحبه های خود از ارزنده بودن سهم سخن می گویید، ولی در طرف مقابل با عملکردی غیر حرفه ای فروشنده سهم هستید؟
بر همین اساس اگر سهم واقعاً ارزنده نیست و تمام مصاحبه های مدیران "واتی" برای برنامه های جاری و آینده شرکت کذب است که عذر بدتر از گناه بوده و سهامدار عمده باید صراحتاًً نسبت به آن اعلام موضع کند. و چنانچه سهم "واتی" از ارزندگی لازم برخوردار است که فروش به قیمت های پایین تر از سطوح مورد اقبال بازار، کاهش ارزش دارایی های بانک و سود ناشی از فروش این سهم را برایش به دنبال دارد.
بر این اساس، تنها نتیجه ای که می توان از این رفتار گرفت، اینکه بحث دعوا میان بانک صنعت و معدن و زیر مجموعه هایش پر رنگتر از موضوع ارزندگی سهم است و تضاد منافع در میان برخی مدیران چنین حرکت هایی را در سهم رقم می زند. با این حال موضوع دعوا هر چه که هست، تا زمانی که داخلی باشد، چندان برای سهامداران مهم نیست؛ اما اینکه آثار مربوط به دعوای یک سهامدار عمده و زیر مجموعه هایش خود را روی تابلوی معاملات نشان می دهد و باعث تغییر ارزش دارایی سهامداران حقیقی می شود، قابل تأمل است و بایستی سازمان بورس هر چه سریع تر به موضوع رسیدگی کند و جوابی برای سرگیجه سهامداران خرد پیدا کند.
زیرا این نکته وجود دارد که مگر می شود سهمی به قیمت 385 تومان ارزنده نباشد و فردای همان روز به قیمت 370 تومان از سوی سهامدار عمده ارزنده محسوب شود؟ حال آنکه این اختلاف قیمت تنها معادل همان کارمزد خرید و فروشی می شود که اتفاق می افتد و سودی برای این سهامدار عمده ندارد.
ضمن اینکه درست است که آقای"..."از کارگزاری مربوطه به عنوان کارگزار عرضه کننده این سهم، شیوه غیر حرفه ای و نادرستی در عرضه در پیش می گیرد، اما آیا واقعاً می توان همه تقصیرها را تنها گردن کارگزار انداخت؟ چرا که وی تنها به دستور سهامدار عمده اقدام به خرید و یا فروش در هر قیمتی می کند. آیا چنانکه در بین فعالان بازار مطرح می شود آیا این فرد واقعا تنها مسئول همه این نا هماهنگی ها می باشد؟
البته تمام این عملکردهای غیر حرفه ای و عدم وجود هماهنگی ها را در جایی می بینیم که تمام ارکان بازار سرمایه اعم از سازمان بورس و سایر نمادهای متولی تمام تلاش خود را برای ایجاد رونق در بورس به کار می گیرند و در چنین شرایطی مشاهده چنین رفتاری اصلاً قابل توجیه نیست!
با این وجود، تمام این بی برنامگی ها و ناهماهنگی ها هم در حالی از سوی این سهامدار عمده قابل مشاهده است که بانک صنعت و معدن، شرکت سرمایه گذاری صنعت و معدن و سایر زیر مجموعه ها به عنوان سهامداران عمده و حقوقی "واتی" همگی از قدیمی های بورس هستند و به نظر می رسد به خوبی با مکانیزم بازار سهام آشنا می باشند. اما معلوم نیست علت این دعوای ادامه دار آنها در نماد "واتی" چیست و بالاخره چه زمانی صلح میان آنها برقرار می شود؟
